GEGURITAN SUCITA I ( IX. PUPUH SINOM )

( IDA KETUT JLANTIK )

IX.       PUPUH SINOM

1.    Kawikanan mamunahang,
pangering tambeté sami,
sakancan laraning jagat,
yadin mala ngébek gumi,
kawikanan nglebur sami,
wiréh wikané puniku,
panglukatan pabresihan,
miwah pangentasé jati,
iku tuhu,
sariran Sang Hyang wisésa.


2.    Jani jumunin makanda,
nabdabang raga apikin,
tan nyandang jeg peragatang,
réh liyunan tondén panggih,
limbakang tudtudang malih,
ané jati madan cukup,
pangked bisané bes katah,
yan anak mabudi cupit,
cagwah purun,
mastiang né kari samar.

3.    Mrasa cukup mrasa bisa,
mrasa nawang cara pasti,
mrasa sakti miwah kuwat,
mrasa bagus turin sugih,
mrasa tan ada nglangkungin,
tur mrasa déwék pangaruh,
ento sanget ngawénang punyah,
sipok kenehé ngungkulin,
méh mananjung,
yan ada bani mamapas.

4.    Kaduk caluh tan nyak ngandap,
demen ngawé anak ajrih,
nawu ngabilbilang timpal,
bedak mangdénya kapuji,
seduk managih kasorin,
edot mangdénnya kagugu,
jelé iri yan ningehang,
wreta yan ada ngalangkungin,
dadi limuh,
dihatiné malulunan.

5.    Punika dakiné rahat,
ngawé gering sang ngamongin,
manadi kéweh nyangsara,
nutug ngatut kayang mati,
nanging yan tangeh sang keni,
ajin tekén dadi kéwuh,
sahat lawut kagediang,
masrana ban ngandap sahi,
suwud ngungkul,
ditu tuwah dakiné hilang.

6.    Yan puruk tan katangehang,
déwéké maisi gering,
geringé buka ituniyan,
pasti tan sida mamargi,
nuju katongosé luwih,
wiréh ya nambel rurung,
luwir gunung batu pilah,
ngangsel marginé seripit,
kija laku,
tulus ngatogor bekbekan.

7.    Da énggal ngiwang matutang,
saluwir unduké panggih,
réh guminé suba wayah,
tuturé maduk tan kidik,
liyu sang katunan budi,
bareng ngejotang pitutur,
ngadokang rasa didihan,
tan ngadungin linging aji,
twara ngitung,
wasanan sang madingehang.

8.    Ento krana bagus sayang,
gabahé nyandang impasin,
réh yan kaduk suba iwang,
tan kidik kéweh tandangin,
takut miwah lek panggih,
sakit hati sanget imput
runtag saha mepangenan,
sangkan yan muputng indik,
timbang malu,
da muputang pedidihan.

9.    Sangkan muruk malokika,
tutur kunané pedasin,
né mungguh ring sastrāgama,
pakardin sang kawi nguni,
miwah bawos anak lingsir,
né prajnyan tur darma sadu,
kalih tan loba angkara,
tan momo ring anak istri,
ditu luwung,
tongos manimbang kakencan.

10. Réh ento mawak lokika,
né nyandang gugu sungkemin,
iraga buwin manimbang,
apang marasa dihati,
mangda ngilis turin adil,
keni pabahané luwung,
eda cara milu bawang,
sok bisa ngrambang dibibih,
mangdén tuhu,
ngarti tur ngrasa di manah.

11. Kéto malu ban makanda,
icep anggon dasar budi,
ento anggon mangawasang,
sakancan tuturé luwih,
miwah salwir ané panggih,
apang da bingungang pangus,
da énggal meneh pelihang,
réh suksma né madan jati,
liyu lacur,
pahid beneh sasunglapan.

12. Né ada tutur utama,
warah Siwa Budha nguni,
né manggé agem Hyang Titah,
karma tan liyan kadanin,
krimikan manahé sami,
sapolah bawosé metu,
saluwir kritipan awak,
ento karma kaadanin,
ulih ditu,
cening nampi suka duhka.

13. Ento tuwah punyah tingkah,
tan wurung mabuwah pasti,
ento masih né mangalap,
manyayangang mangemesin,
ento masih ané uning,
swarga nraka ulih ditu,
apa lwir ané temokang,
uli karma mijil sami,
twara tepuk,
yan tan karmané ngadayang.

14. Abesik tong ada ginjal,
né panggih lan né manggihin,
makejang karma ngadakang,
sangkan karmané kadalih,
mawak titah dahat sakti,
manitah salwir tumuwuh,
nto wates Sang Hyang Suksma,
manyayangang mangamesin,
tepet nurut,
kilukan karman manusia.

15. Munggwing Ida Hyang Suksma,
langgeng degdeg sahi-sahi,
satata twara ja onyah,
kéwala ngawinang hurip,
asing tingkahang dadi hurip,
nganutin karma puniku,
twara nagih twara nulak,
misara ring sang makardi,
nyerah lemuh,
sangkan marupa kadilan.

16. Yaning pelih ban matingkah,
pelihé manadi hurip,
yéning patuté kardiang,
patuté manadi hurip,
yan sedihang dadi sedih,
yan sukayang dadi nawu,
yening tingkahé madukan,
maduk unduké kepanggih,
jeg miturut,
ring agung aliting tingkah.

17. Jani bisayang matingkah,
jelé melahé pedasin,
sakancan tingkahé hala,
kéweh kadadénnya pasti,
sekancan tingkahé becik,
manadi suka tan wurung,
tan dadi tagih lan tulak,
twara nyidayang ngengkebin,
sahi ngatut,
kadyageni lawan téja.

18. Sanget sulit yan tan tatas,
tekén déwéke né jati,
ané bisa mawak katah,
tur bisa mawak abesik,
muwah tan paawak uning,
ento nyandang tetesin malu,
penawangé apang pedas,
kénkén krana dadi abesik,
dadi liyu,
miwah dadi twara ada.

19. Manut warah Sang Hyang Siwa,
ring Ida Hyang Umadéwi,
miwah ring Sang Hyang Kumara,
kinucap guminé sami,
tekaning dagingnya sami,
nganutin penampén kayun,
yéning tampi ngamusuhang,
jagaté dadi nyatrunin,
sahi nurut,
buka twara tahén ginjal.

20. Yéning dikayuné sayang,
guminé nyayangang masih,
malih yan rasayang katah,
jagaté katah nurutin,
yaning rasayang abesik,
bareng jagaté tan liyu,
yan bakat rasayang tunggal,
jagaté bareng abesik,
tampi suwung,
milu suwung ya ijagat.

21. Ada imba anggon ngawas,
yan kenehé misi runtik,
asing pehek ngedegin basang,
luhu jelanan lan kursi,
bareng numpang ngawé runtik,
asing katon mwah karungu,
makejang ngentukin manah,
ngawewehin kéweh brangti,
muwuh imput,
makita onya manuhtah.

22. Yan manahé kaduk selang,
jagaté jeg manyelangin,
mrasa ngapus mrasa nujah,
mrasa nuba ngencak ngintip,
mrasa nyandang neteh nglilig,
manut agung alit kayun,
yéning kaduk wawadonan,
makejang nyak marupa istri,
rasa susu,
nyuh ngadingé yadin iyat.

23. Ento tandaning ijagat,
nurut manah tuhu jati,
melahang nanak mirengang,
apang saja kanti keni,
yan ada kayun nungkasin,
kadi né sinah iwawu,
buwin balikin itungang,
apang maan sawur padidi,
yan tan pangguh,
takonang da jag maboya.

24. Ada keneh ada jagat,
jagat saking manah mijil,
cingak saking Aji Sangkya,
pratiwi saking apah mijil,
apah saking téja mentik,
téja saking bayu metu,
bayu endag saking akasa,
akasa manah ngawinin,
manah pukuh,
sangkan manahé kawasa.

25. Yan di manah mrasa ada,
jagaté ada nurutin,
yaning manah twara ada,
jagaté milu ya tusing,
nanging ada unduk sulit,
kakwatan kajokan lawut,
apa anggon mangadayang,
apa anggon ngawé tusing,
twara mampuh,
makrana unduké sungsang.

26. Guminé ngadakang manah,
sanget ya dadi tungkalik,
guminé nyiwanin manah,
krana jiwané tan kidik,
jiwa babotoh pamating,
jiwa bani jiwa takut,
ento makejang mamréntah,
ban tan panggih né sujati,
kanti tuyuh,
préntah jiwa koti laksa.

27. Amonto malu ban bapa,
nuturang panampén hati,
pamuput bapa ngaksama,
mirib cara mangajahin,
jatinya bantas ngortain,
kadi né pangguh di kayun,
cening jani malih nimbang,
né pelih lawut kutangin,
ané patut,
dadi simpen tan larangan.

28. Duh ratu sang pangempuan,
wacané kadi langit,
bresihné tan kaguleman,
patut tan kaworan pelih,
kedas tan maketél daki,
nerus mamedah ring kayun,
manah tityang milu galang,
lahlahin bawosé suci,
mugi tumus,
iratu swéca ring tityang.

29. Kaduk sami kapasukan,
pangrabdan tatwané luwih,
nglantur babawosé katah,
sahanan tatwané luwih,
sang ngiring lawan kahiring,
sami prajnyan ébek tutur,
mawinan timbal tinimbal,
bawosé atep piragi,
nyak sapahut,
luwir wrhaspati lan Indra.
Share:

SEKHA SANTHI DANG DING DONG

SEKHA SANTHI DANG DING DONG
Silahkan klik gambar
OM SWASTYASTU - SELAMAT DATANG DI ARYAWANGSABLOG - SEMOGA BERMANFAAT

daftar isi

Total Tayangan

Powered By Blogger

Categories 2